Hiperaktif boleh wujud dalam gangguan kekurangan perhatian (ADHD). Apabila kanak-kanak hiperaktif, dia mempunyai keinginan untuk bergerak secara berterusan, bukan untuk berdiam diri. Memandangkan konsep ini sangat subjektif , disebabkan oleh fakta bahawa apa yang boleh menjadi pergerakan berlebihan untuk seseorang, untuk yang lain boleh dianggap normal, sukar untuk didiagnosis .
Apabila menilai sama ada kanak-kanak hiperaktif, ia diambil kira bahawa tingkah laku ini bukanlah masalah yang menyukarkan untuk menjalani kehidupan yang normal, prestasi sekolah yang positif dan yang tidak mempengaruhinya pada masa berhubungan dengan orang lain, sama ada dengan keluarga anda atau dengan rakan anda.
Apakah itu gangguan hiperaktif kekurangan perhatian (ADHD)?
ADHD ialah gangguan tingkah laku . Kanak-kanak yang mengalaminya cenderung dalam pergerakan berterusan, terutamanya apabila mereka mempunyai lebihan tenaga, melakukan tindakan impulsif, mudah terganggu, menunjukkan tingkah laku yang agresif dan sukar untuk menumpukan perhatian dan memberi perhatian.
Pada banyak keadaan, gangguan ini didiagnosis secara tidak sengaja , tanpa kanak-kanak itu benar-benar mengalaminya; kerana dalam banyak kes ia tidak diambil kira bahawa pada peringkat kanak-kanak, kanak-kanak gelisah dan digerakkan oleh alam semula jadi, dan mereka hanya kanak-kanak yang lebih aktif, yang selama bertahun-tahun akan mengurangkan tenaga mereka, terutamanya apabila mereka mencapai usia remaja.
Perlu diingatkan bahawa hiperaktif tidak sama dengan ADHD , ia hanya dianggap sebagai gejala gangguan ini. Walau bagaimanapun, mempunyai tingkah laku hiperaktif sudah menjadi masalah dengan sendirinya; maka mereka sering keliru dan kedua-duanya dianggap sebagai gangguan tingkah laku.
Apakah gejala yang ditunjukkan oleh kanak-kanak hiperaktif?
Apabila ia datang untuk mengetahui sama ada anak anda mengalami hiperaktif atau tidak, adalah penting anda memerhatikan tingkah laku mereka, dengan mengambil kira beberapa aspek yang menjadikan masalah ini kelihatan. Beberapa tanda yang paling biasa yang perlu kita waspadai ialah:
– Bercakap secara berlebihan dan tanpa henti. Selalunya mengganggu atau masuk ke dalam perbualan orang lain.
– Sukar untuk dia berdiam diri apabila keadaan memerlukannya, contohnya, semasa makan, mesyuarat, bilik menunggu, dsb.
– Menunjukkan kesukaran untuk menumpukan perhatian atau memberi perhatian, sentiasa terganggu dan dengan apa-apa sahaja.
– Ia bergerak pada masa yang tidak sesuai untuk berbuat demikian.
– Dia tidak boleh menyelesaikan apa-apa aktiviti sebelum beralih kepada yang baru, sebagai contoh: Dia meninggalkan pembinaan yang dia lakukan dengan begitu bersemangat separuh jalan dan mula melukis.
– Ia tidak tetap dalam apa yang dilakukannya.
– Sukar baginya untuk mengingati maklumat , kerana kekurangan perhatian, seperti: apa yang telah diminta daripadanya, apa yang dia perlu ambil, dsb.
– Dia tidak dapat menjalankan aktiviti santai yang dia suka tanpa bergerak, contohnya: Menonton TV, membaca, dll.
– Cenderung menunjukkan sikap agresif atau tingkah laku yang merosakkan , seperti memecahkan barang, menjerit, dsb.
– Buat bunyi berulang-ulang atau buat pergerakan kecil apabila tenang.
Sebagai tambahan kepada perkara di atas , adalah sangat biasa untuk mengelirukan hiperaktif dengan:
x Hipertiroidisme : Keadaan ini biasanya tidak biasa pada kanak-kanak, tetapi dalam sesetengah kes jika mereka mengalaminya, mereka boleh disalah anggap sebagai hiperaktif kerana fakta bahawa mereka terlalu gelisah, terganggu, dsb.
x Gangguan kecemasan : kerana ia membuatkan kanak-kanak kelihatan gelisah, sukar menumpukan perhatian, kebimbangan, dsb.
x Komplikasi dalam perkembangan deria kanak-kanak : Dalam banyak kes, disebabkan kekurangan rangsangan deria atau disebabkan lebihan daripadanya, hiperaktif berpunca.
x Gangguan pada peringkat pendengaran: kerana kekurangan pendengaran menyebabkan mereka tidak mendengar apa yang diperkatakan, keliru dengan sikap pasif, terganggu, mengabaikan, memberontak, dsb.
x Kecelaruan personaliti sempadan : Dalam kes ini, ia keliru dengan tingkah laku impulsif yang berlaku dalam kedua-dua kes, kesukaran untuk menumpukan perhatian, kemungkinan agresif atau tidak mematuhi peraturan, dsb.
Apakah tanda-tanda amaran yang perlu kita ketahui?
Seperti yang telah kita katakan sebelum ini, pada banyak kesempatan terdapat kecenderungan untuk mendiagnosis hiperaktif, mengelirukan sikap semula jadi zaman kanak-kanak dengan gejala. Untuk ini terdapat beberapa perkara yang mesti diambil kira sebelum:
– Bahawa kanak-kanak itu mempunyai pergerakan atau kegelisahan yang tidak seimbang berbanding dengan yang dikemukakan oleh kanak-kanak lain seusianya dan berkenaan dengan tahap perkembangan fizikal dan psikologinya.
– Bahawa tingkah laku ini mengganggu secara negatif dalam hidup anda, menyebabkan kualitinya menurun atau terjejas.
– Bahawa tingkah laku ini dapat dikesan sebelum umur 12 tahun, iaitu pada usia awal.
– Bahawa masalah itu menjejaskan sekurang-kurangnya dua daripada tiga bidang kehidupan kanak-kanak: Sosial, sekolah dan keluarga.
– Tingkah laku tersebut bukan disebabkan oleh pengambilan dadah, masalah psikologi, dsb.
Walau bagaimanapun, jika anda berpendapat bahawa anak anda mungkin mengalami hiperaktif atau gangguan defisit perhatian (ADHD), anda dinasihatkan untuk berjumpa pakar yang akan menilai kes anda dan boleh mengesan dengan tepat pada masanya sama ada dia mengalami gangguan jenis ini atau tidak. .
Mengapa penting untuk mengesan hiperaktif awal?
Seperti mana-mana gangguan tingkah laku, hiperaktif, lebih awal ia didiagnosis, lebih mudah untuk membantu kanak-kanak mengawalnya. Mengesan jenis masalah ini lebih awal menjadikan tingkah lakunya diungkapkan dengan kata-kata, dengan itu memberinya respons yang sesuai, serta bantuan, sokongan, alat, dll yang diperlukan.
Terdapat banyak kes kanak-kanak yang mengalami hiperaktif, tetapi kerana tidak dikesan, mereka menderita dalam diam, tidak berpuas hati dan juga dengan tingkah laku kemurungan. Ini berlaku, kerana dengan tidak mengetahui apa yang salah dengannya, dia dianggap sebagai anak yang jahat, tidak berguna dalam pelajaran, yang mesti terus dihukum, menjengkelkan, dll; apabila mereka hanya mengalami kesukaran menumpukan perhatian atau lebihan tenaga yang dia sendiri tidak dapat mengawal.
Apakah yang boleh menyebabkan anak saya hiperaktif? Adakah anda mempunyai rawatan?
Terima kasih kepada Dr Tredgold, diketahui bahawa punca hiperaktif mungkin terletak pada disfungsi minimum pada tahap otak, yang menyebabkan kawasan tingkah laku terjejas.
Atas sebab ini, dalam kebanyakan kes kanak-kanak yang hiperaktif, ubat-ubatan yang merangsang otak diberikan sebagai rawatan, seperti benzedrin, menyebabkan fungsi otak diaktifkan dan meningkat.